NESAİ SÜNEN-İ KÜBRA

Bablar    Konular    Numaralar

KİTABU’L-CENAİZ VE’T-TEMENNİU’L-MEVT

<< 849 >>

DEVAM: 116- Mü'minlerin Ruhları

 

أنبأ الربيع بن سليمان قال حدثنا شعيب بن الليث قال حدثنا الليث عن بن عجلان عن أبي الزناد عن الأعرج عن أبي هريرة عن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال قال الله تبارك وتعالى كذبني بن آدم ولم يكن ينبغي له أن يكذبني وشتمني بن آدم ولم يكن له أن يشتمني أما تكذيبه إياى فقوله إني لا أعيده كما بدأته وليس آخر الخلق بأعز علي من أوله وأما شتمه إياى فقوله اتخذ الله ولدا وأنا الله أحد الله الصمد لم ألد ولم أولد ولم يكن لي كفوا أحد

 

[-: 2216 :-] Ebu Hureyre'nin bildirdiğine göre Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem):

 

" Allah Teala buyurdu ki: «Ademoğlu beni yalanladı, yalanlaması da gerekmezdi. Ademoğlu bana sövdü, sövmesi de gerekmezdi. Ademoğlunun beni yalanlaması, onu ilk olarak yarattığım gibi tekrar diriltemeyeceğimi söylemesidir. Halbuki son yaratmam bana ilk yaratmamdan daha zor değildir. Ademoğlunun bana sövmesi, onun «Allah çocuk edindi» sözüdür. Halbuki ben bir tek Allah'ım, hiçbir kimseye muhtaç olmayan, fakat herkesin bana muhtaç olduğu Allah'ım. Doğurulmadım ve doğurmadım. Hiçbir şey bana denk değildir." buyurdu.

 

Hadis 7620 ve 1 1275 te gelecek. - Mücteba: 4/112 ; Tuhfe: 3869 .

 

Diğer tahric: Buhari 3193, 4974, 4975; Ahmed b. Hanbel 8220; İbn Hibban 267, 848.